Απολογισμός για τη σχολ. χρονιά 2006-07

Μια καινούργια σχολική χρονιά ξεκίνησε φορτωμένη με τις ελπίδες και τις ευχές μας ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα στη ξενόγλωσση εκπαίδευση.
Ως Σχολική Σύμβουλος Γαλλικής ΠΕ5, Κεντρικής Μακεδονίας και πρότινος και Φλώρινας, Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, έχοντας στην εποπτεία μου 14 νομούς και εκπροσωπώντας 700 περίπου καθηγητές θα ήθελα να μεταφέρω, εν είδει απολογισμού, την εικόνα στη Βόρεια Ελλάδα όπως την αντιμετώπισα στις επανειλημμένες επισκέψεις μου στα σχολεία των νομών της ευθύνης μου και όπως μου την περιγράφουν οι συνάδελφοι με τις δεκάδες των καθημερινών τηλεφωνημάτων τους.
Στα Γυμνάσια μετά την περικοπή της μιας ώρας περισσότεροι από τους μισούς καθηγητές ΠΕ5 έχουν μείνει ουσιαστικά χωρίς αντικείμενο εργασίας: διδάσκουν Ιστορία (αντιμετωπίζοντας τη δυσαρέσκεια των συναδέλφων φιλολόγων) ή άλλα μαθήματα συγγενούς ειδικότητας, ασχολούνται με διάφορα Ευρωπαϊκά ή Περιβαλλοντικά προγράμματα και οι περισσότεροι ασκούν χρέη γραμματείας σε Σχολικές Μονάδες ή Γραφεία Δ/νσεων. Φυσικά η εκμάθηση της Γαλλικής ή Γερμανικής επί ένα δίωρο την εβδομάδα που τις περισσότερες φορές είναι μονόωρο, κάθε άλλο παρά αποτελεσματική μπορεί να θεωρηθεί.
Στα ΓΕΛ , ενώ από το 1996 υπάρχει η δυνατότητα να επιλέξουν οι μαθητές ως μάθημα Γενικής Παιδείας μια από τις τρεις ξένες γλώσσες που διδάχτηκαν στο Γυμνάσιο, εντούτοις υπάρχουν ακόμη Δ/ντές που το αγνοούν ή εσκεμμένα προτείνουν ως μόνη βασική ξένη γλώσσα την Αγγλική. Με συνέπεια να παρουσιάζεται η παρακάτω εικόνα:
1. Νομός Έβρου σε κανένα Λύκειο δε διδάσκεται η Γαλλική
2. Νομός Δράμας διδάσκεται σε 5 ΓΕΛ επί συνόλου 12
3. Νομός Ημαθίας σε 2 επί συνόλου 13
4. Νομός Θεσσαλονίκης σε 14 επί συνόλου 100
5. Νομός Καβάλας σε κανένα ΓΕΛ επί συνόλου 21
6. Νομός Κιλκίς σε 4 επί συνόλου 14
7. Νομός Κομοτηνής σε κανένα
8. Νομός Ξάνθης σε 1 επί συνόλου 8
9. Νομός Σερρών σε 3
10. Νομός Φλώρινας σε κανένα κλπ,κλπ
Με τη δημιουργία των ΕΠΑΛ δεν γίνεται καμία μνεία για επιλογή ξένης γλώσσας, (αν και στα άλλα μαθήματα δεν υπάρχει διαφοροποίηση με τα ΓΕΛ) με συνέπεια να θεωρείται η Αγγλική δεδομένη και μοναδική προς διδασκαλία.
Στα Δημοτικά Σχολεία. μετά την επέκταση της διδασκαλίας της δεύτερης ξένης γλώσσας στην Α/θμια Εκπ/ση, η εικόνα της σχολικής χρονιάς 2006-07 διαμορφώθηκε ως εξής: (από στοιχεία των αντιστοίχων Δ/νσεων Α/θμιας Εκπ/σης)
1. Νομός Πιερίας επί συνόλου 41 Δημοτικών Σχολείων στα 14 δε δημιουργήθηκε τμήμα Γαλλικών
2. Νομός Έβρου επί συνόλου 47 Δημοτικών στα 25 δεν υπάρχει τμήμα Γαλλικών
3. Νομός Δράμας επί συνόλου 54 Δημοτικών στα 35 δεν υπάρχει τμήμα Γαλλικών
4. Νομός Ημαθίας επί συνόλου 65 Δημοτικών στα 32 δεν υπάρχει τμήμα Γαλλικών
5. Ανατολική Θεσσαλονίκη επί συνόλου 143 Δημοτικών στα 33 δεν υπάρχει τμήμα Γαλλικών
6. Δυτική Θεσσαλονίκη επί συνόλου 161 Δημοτικών στα 37 δεν υπάρχει τμήμα Γαλλικών
7. Νομός Καβάλας επί συνόλου 54 Δημοτικών στα 33 δεν υπάρχει τμήμα Γαλλικών
8. Νομός Κιλκίς επί συνόλου 24 Δημοτικών στα 14 δεν υπάρχει τμήμα Γαλλικών
9. Νομός Ξάνθης επί συνόλου 27 Δημοτικών στα 7 δεν υπάρχει τμήμα Γαλλικών
10. Νομός Ροδόπης επί συνόλου 16 Δημοτικών στα 5 δεν υπάρχει τμήμα Γαλλικών
11. Νομός Σερρών επί συνόλου 64 Δημοτικών στα 25 δεν υπάρχει τμήμα Γαλλικών
12. Νομός Φλώρινας επί συνόλου 17 Δημοτικών στα 7 δεν υπάρχει τμήμα Γαλλικών
13.Νομός Χαλκιδικής επί συνόλου 43 Δημοτικών στα 20 δεν υπάρχει τμήμα Γαλλικών κλπ, κλπ.
. Στις περισσότερες περιπτώσεις το τμήμα δε δημιουργήθηκε λόγω μικρού αριθμού μαθητών (μικρότερου των 8 ) έστω και αν οι μαθητές ήταν 4, 5, 6 ή και 7.
Καθημερινά γίνομαι αποδέκτης δεκάδων διαμαρτυριών εκ μέρους γονέων γιατί, ενώ τα παιδιά τους επέλεξαν μια ξ. γ. υποχρεούνται να παρακολουθήσουν τη ξ. γ. που επέλεξε η πλειοψηφία και κατά συνέπεια δε γίνεται σεβαστή η επιλογή τους, γεγονός εξαιρετικά ανασταλτικό για τη δημιουργία κινήτρων μάθησης οποιουδήποτε γνωστικού αντικειμένου.
Θεωρώ ότι είναι περισσότερο από επιτακτική, η ανάγκη ύπαρξης και των δύο γλωσσών (Γαλλικής και Γερμανικής) στο Δημοτικό όχι μόνο για την ισορροπία στη γλωσσική διαφοροποίηση αλλά και διότι με την εισαγωγή των μαθητών στα Γυμνάσια θα δημιουργηθεί ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα από το ήδη υπάρχον. Στα Γυμνάσια (και Λύκεια) της χώρας όπου έγινε σαφής η σοβαρότητα της κατάστασης, ήδη λειτουργούν τμήματα με πολύ μικρότερο αριθμό μαθητών από τον προβλεπόμενο, για τη δημιουργία τμημάτων.
Οι προτάσεις που ακολουθούν ενδεχομένως θα έδιναν κάποια λύση στο πρόβλημα*
Ουσιαστική ενημέρωση γονέων και μαθητών στο Δημοτικό σχετική με την προς επιλογή γλώσσα από αρμοδίως εξουσιοδοτημένο φορέα (ΥΠΕΠΘ, Σχολικό Σύμβουλο, Επιστημονικούς Συλλόγους Καθηγητών) ή ακόμη και από τους καθηγητές του «διπλανού» Γυμνασίου, βάσει κριτηρίων για μελλοντικές σπουδές, εργασία κλπ.
Ένα δίωρο τουλάχιστον, «γλωσσικής προπαιδείας» κατά το οποίο ο καθηγητής ΠΕ5 και ΠΕ7 θα απευθυνθεί στο σύνολο των μαθητών της Δ΄ τάξης Δημοτικού για να μιλήσει για τη γλώσσα της χώρας και τον πολιτισμό που προτίθεται να μεταδώσει, να παίξει ενδεχομένως ή να δώσει τη δυνατότητα στα παιδιά να ΑΚΟΥΣΟΥΝ τη ξ. γ. σε τραγούδια ή διηγήσεις. (Για πολλούς, σύμφωνα με ανάλογες έρευνες, η προφορά, η μουσικότητα είναι κριτήριο για την επιλογή )
Μείωση του απαιτούμενου προς δημιουργία τμήματος, αριθμού μαθητών στους 5.
Ενημέρωση και -γιατί όχι- ιδιαίτερη προτροπή προς τους μαθητές των ΓΕΛ και ΕΠΑΛ να συνεχίσουν στο Λύκειο την ξένη γλώσσα που επέλεξαν ως δεύτερη στο Γυμνάσιο. Μόνον έτσι θα αποκτήσουν επαρκείς γνώσεις για επικοινωνία ή για απόκτηση ενός διπλώματος στην Γαλλική ή Γερμανική αντιστοίχως, δεδομένου ότι στην Γ΄τάξη Γυμνασίου οι περισσότεροι μαθητές έχουν ολοκληρώσει κατά κάποιον τρόπο την εκμάθηση της Αγγλικής (που άρχισε από την Τρίτη Τάξη του Δημοτικού ) με την απόκτηση μιας πιστοποίησης.
Γνωρίζω βέβαια ότι πολλοί συνάδελφοι, όπου τους το επιτρέπουν οι συνθήκες, ενημερώνουν, παρεμβαίνουν, πείθουν μαθητές, γονείς και…δασκάλους. Πρόκειται για μια εξαιρετικά επίπονη δουλειά γιατί πρέπει συγχρόνως να ανατρέψουν κάποια στερεότυπα σχετικά με τη γλώσσα (Γαλλικά και πιάνο), να αντιπαρατεθούν με τους συναδέλφους της Α/θμιας Εκπ/σης, που έχουν μια σαφή προτίμηση προς τη Γερμανική, στη Βόρεια Ελλάδα κυρίως, να ξεπεράσουν τις τεχνικές δυσκολίες ( έλλειψη αίθουσας, παράλληλη διδ/λία, προβληματικό ωράριο, αντίδραση συναδέλφων άλλων ειδικοτήτων κλπ, κλπ) που τις περισσότερες φορές δεν έχει αποτελέσματα ανάλογα των προσπαθειών. Παρόλα αυτά, αισθάνομαι ευγνωμοσύνη και θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συναδέλφους που αγωνίζονται και μεταδίδουν την αγάπη για τη γαλλική γλώσσα, προάγουν την ιδέα της Γαλλοφωνίας συγκεντρώνουν και πολλαπλασιάζουν τους μαθητές τους ούτως ώστε όχι μόνο να επιλέγουν αυτοί να μαθαίνουν Γαλλικά αλλά και να επιτυγχάνουν στις εξετάσεις για την απόκτηση DELF ή και ΚΠΓ.
Πώς το κατορθώνουν; Προτείνοντας στους μαθητές να αλληλογραφήσουν με Γαλλόφωνους, παίρνοντας την ευθύνη να επιχειρήσουν σχολικές ανταλλαγές, υλοποιώντας Ευρωπαϊκά ή άλλα Προγράμματα, συμμετέχοντας σε μαθητικούς διαγωνισμούς που κατά καιρούς διοργανώνονται από τους Συλλόγους ή πραγματοποιώντας ένα διαθεματικό σχέδιο εργασίας. Κατά την περασμένη σχολική χρονιά πολλά σχολεία διακρίθηκαν και κέρδισαν βραβεία στο Διαγωνισμό Γαλλοφωνίας, στο e.twinning και σε άλλα Ευρωπαϊκά Προγράμματα. Οι παραγωγές αυτές παρουσιάστηκαν σε ενημερωτικές συναντήσεις στις 3 και στις 9 Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη και ήταν πράγματι εκπληκτικές.
Όμως πέρα από τα παραπάνω που απαιτούν κόπο, πολύ μεράκι, περισσότερο ή λιγότερο χρόνο εκτός ωραρίου, θετική στάση Διευθυντή, συνεργασία με το Σύλλογο καθηγητών και Γονέων, το σπουδαίο και μεγάλο έργο επιτελείται κατά την ώρα της διδασκαλίας/εκμάθησης, την ώρα της αληθινής επικοινωνίας. Χαίρομαι αφάνταστα που διαπιστώνω ότι οι περισσότεροι καθηγητές Γαλλικής είναι αξιόλογοι και κατορθώνουν να εμπνέουν τους μαθητές τους διδάσκοντας είτε Γαλλικά, είτε Ιστορία και ΣΕΠ είτε ακόμη ανεβάζοντας μια θεατρική παράσταση. Όσο υπάρχουν τέτοιοι καθηγητές με γνώσεις και ευαισθησίες δεν μπορούμε παρά να ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ…



*Τα παραπάνω στοιχεία μαζί με πολύ περισσότερες προτάσεις που ενδεχομένως θα θεράπευαν το πρόβλημα γνωστοποιήθηκαν με επιστολή προς τον κ. Ράμμα, Ειδικό Γραμματέα του ΥΠΕΠΘ.