Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Υπόσχεση...





Mes chères,mes chers,
Στις 16 Φεβρουαρίου 2013 ο Σύλλογός μας με τίμησε για την προσφορά μου στην εκπαίδευση, απονέμοντάς μου μια πλακέτα.
Ευχαριστώντας θερμά τον Σύλλογο και όλους όσοι παρευρέθηκαν και με τίμησαν με την παρουσία τους, εκπληρώνω μια υπόσχεση και σας κοινοποιώ τα λόγια που εκφώνησα (περίπου) κατά την τελετή.
Κάλλιο αργά...

"Είχα ακούσει ότι την ώρα που πεθαίνει κανείς βλέπει ολόκληρη τη ζωή του να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια του σε ένα δευτερόλεπτο.
 Φαίνεται πως το ίδιο συμβαίνει και όταν σου απονέμουν μια πλακέτα...


Ακούγοντας την κ. Πρόεδρο να «εξιστορεί » τη ζωή μου σκέφτηκα πόσο καλά ταιριάζει εδώ ο στίχος του Charles Aznavour «hier encore j’avais vingt ans...»

Πράγματι, σαν χθες, 22-23 χρονών, πήρα το πλοίο για τη Μυτιλήνη. Ποιος να μου τόλεγε, όταν ξεκινούσα δυστυχισμένη, κλαμένη, απογοητευμένη, ότι ξεκινούσα ένα ταξίδι ζωής. Μια κρουαζιέρα ονειρεμένη, ανεκτίμητη!

Τι δεν είχε αυτό το ταξίδι! Περιπέτεια, ρίσκο, άγχος και συγκίνηση, γέλια και συνεργασίες, φιλίες, αγάπη, αγάπη...

Δίδαξα από Χημεία , Γεωλογία και Ανθρωπολογία στο Μανταμάδο, Γαλλικά σε παιδιά, φοιτητές και ενήλικες, Ελληνικά σε ξένους, Διδακτική σε δασκάλους και καθηγητές, δίδαξα, δίδαξα αλλά και διδάχτηκα: άκουσα προσεκτικά τους μαθητές μου, τους γονείς τους, τους ανωτέρους μου, τους συνεργάτες και τους συναδέλφους μου και έγινα πιο σοφή.

Μπορεί η κυρία Πρόεδρος να ανέφερε τη ζωή μου, τις σπουδές, τα ταξίδια και τις περιοδείες: όμως τα απλά, καθημερινά δεν περιγράφονται, δεν μπορούν να καταγραφούν και να φωτογραφηθούν.

Δεν φωτογραφίζεται η χαρά όταν ένας μαθητής σου, ζωγραφίζει και σου προσφέρει μια καρτούλα με ευχές: Joyeux Noêl! Bonne Année!

Δεν φωτογραφίζεται η περηφάνια όταν μαθητές σου διακρίνονται σε διαγωνισμούς ή παίρνουν διπλώματα γλωσσομάθειας!

Δεν φωτογραφίζεται η ατμόσφαιρα της τάξης, τα γέλια στις εκδρομές, η συνεργασία για το ανέβασμα ενός θεατρικού!

Δεν φωτογραφίζεται ο ενθουσιασμός όταν βλέπεις πόσο οι καθηγητές εμπνέουν τους μαθητές και δημιουργούν μαζί!

Τι τύχη, τι ευλογία να βρισκόμαστε σ αυτό το χώρο και να ασχολούμαστε με ανθρώπους! Καμία μέρα δεν μοιάζει με την προηγούμενη ούτε με την επόμενη.

Και πώς να περιγραφούν τα σεμινάρια και οι ημερίδες από τον Έβρο ως την Κρήτη , από το 1980 που με την κυρία Τοκατλίδου επικεφαλής, αγωνιζόμασταν για τις νέες τάσεις στη διδακτική προσέγγιση. Ακουγόταν αιρετικά, ίσως επαναστατικά τότε, όλα αυτά που υιοθετήθηκαν 20 χρόνια μετά. Ακόμη και οι συνάδελφοι της Πρωτοβάθμιας Εκπ/σης ακολουθώντας τα δικά μας χνάρια άλλαξαν τα βιβλία γλώσσας και τη διδακτική τους προσέγγιση. Γιατί εμείς ήμασταν communicatifs και actionnels πριν ακόμη επινοηθούν οι όροι αυτοί. Όσο για το βιβλίο της Γ΄τάξης Γυμνασίου που συγγράψαμε το 1983 είναι το καλύτερο υπόδειγμα διαθεματικότητας και διαπολιτισμικότητας που θα μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί και σήμερα που κάποιες ειδικότητες τώρα μόλις... ανακαλύπτουν τη «διαθεματικότητα».

Και η συμμετοχή, το ενδιαφέρον των καθηγητών στις ημερίδες, στις συναντήσεις της Τετάρτης, πώς να περιγραφεί; Οι δραστηριότητές μας που είχαν σκοπό όχι μόνο τη διδασκαλία της γραμματικής αλλά και τη γνωριμία με τον γαλλικό πολιτισμό και πάνω απ’όλα την επικοινωνία.

Και το ταξίδι κράτησε 38 χρόνια. Το πλοίο μου έπιασε λιμάνι.

Κάποια στιγμή όταν μελαγχόλησα, στη σκέψη ότι ποτέ πια δεν θα ζούσα την ατμόσφαιρα της τάξης, δεν θα είχα πια το κοινό μου, η κόρη μου με παρηγόρησε λέγοντας: Όμως εσύ μαμά ΤΑ ΕΖΗΣΕΣ όλα αυτά! Οι περισσότεροι άνθρωποι περνούν από τη ζωή χωρίς να υποψιαστούν καν ότι υπάρχουν αυτά που εσύ βίωσες!

Πράγματι τα βίωσα με ενθουσιασμό και πάθος και γι αυτό είμαι ευγνώμων προς το Θεό, και το αστέρι μου.

Χρωστάω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ προς τους γονείς και τους καθηγητές μου, προς την οικογένειά μου και κυρίως τον άνδρα μου που πάντα ήταν δίπλα μου, ακόμη και εν τη απουσία μου, και στήριζε τις επιλογές μου.

Ευχαριστώ τους ανωτέρους μου και τους συνεργάτες για την εκτίμηση και το σεβασμό που μου επέδειξαν και κυρίως όλους εσάς τους συναδέλφους μου για την αγάπη και την εμπιστοσύνη με την οποία με περιβάλλατε. Η αγάπη σας με κρατούσε σε εγρήγορση όλα αυτά τα χρόνια.



Και ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι είμαι ήδη ένα χρόνο συνταξιούχος!

Συνταξιούχος. Γέρος; Απόμαχος;

Με καμιά από αυτές τις έννοιες δεν μπορώ να συμβιβαστώ. Βέβαια ποτέ δεν κατάλαβα την ρήση: «Αχ! Να βγω στη σύνταξη και να κάνω αυτό που θέλω!»

Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν την επανέλαβα. Εγώ σε όλη μου τη ζωή έκανα αυτό που ήθελα να κάνω, αυτό που ήξερα, αυτό που με ευχαριστούσε πραγματικά. Ίσως να ήμουν από τους τυχερούς της ζωής.

Τώρα αναζητώ και ανακαλύπτω...με ενθουσιασμό πάντα!(χαρακτηριστικό της νειότης!) ό,τι προσφέρει σωματική, νοητική και συναισθηματική εγρήγορση!

Ευχαριστώ ιδιαίτερα το Σύλλογο Καθηγητών Γαλλικής για την τιμή που μου κάνει σήμερα και δηλώνω ακόμη μια φορά ότι η εξαιρετική πολύχρονη συνεργασία μας συνεχίζεται και θα συνεχιστεί.

Ευχαριστώ την κυρία Τσατσάκου και τον κύριο Πρόξενο για την τιμή που μου έκαναν να παρευρεθούν εδώ, καθώς και όλους εσάς για την παρουσία σας.



Θα ήθελα τελειώνοντας να ευχηθώ σε όλες και όλους να ολοκληρώσετε αυτό το ταξίδι στο πέλαγος της εργασίας και να βγείτε στο λιμάνι σας υγιείς, ακμαίοι και έτοιμοι να ανακαλύψετε και να απολαύσετε όλα τα θαυμάσια πράγματα που έχει να μας προσφέρει η ζωή.

Μείνετε ΖΩΝΤΑΝΟΙ! Θα σας θυμίσω τα λόγια του Πάμπλο Νερούντα που κουβαλώ μέσα στην ψυχή μου:

ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας...

Αργοπεθαίνει όποιος δεν αφήνει τη σιγουριά του να τρέξει πίσω από ένα όνειρο...

όποιος δεν ταξιδεύει

όποιος δεν διαβάζει

όποιος δεν ακούει μουσική

όποιος δεν βρίσκει το μεγαλείο μέσα του.



Σας ευχαριστώ

Τρίτη 16 Απριλίου 2013

La tradition de Pâques dans le monde




La fête de Pâques est célébrée différemment selon les coutumes des pays du monde.

En France et dans la plupart des pays européens, les cloches des églises, véritables symboles de Pâques ne sonnent pas du Vendredi Saint au Dimanche de Pâques, car l’histoire raconte qu’elles se rendent à Rome où elles se chargent d’oeufs. À leur retour, elles survolent les jardins et lancent tous ces oeufs… pour le plus grand plaisir des enfants !

Mais dans d'autres pays d'Europe, les messagers de pâques, ne sont pas les cloches :
au Tyrol, c’est la poule.
En Suisse, un coucou.
En Allemagne, un lapin blanc.
Dans les pays anglo-saxons, un lièvre.

En Italie, le prêtre bénit les oeufs de Pâques. Lors du repas du dimanche de Pâques, les maîtresses de maison les placent au centre de la table où tout le monde se réunit. Le repas de fête peut alors commencer !

En Australie, le jour de Pâques, ce ne sont pas les cloches qui apportent les oeufs, mais le lapin de Pâques ! Il les cache dans le jardin et les enfants s’amusent à les chercher.



En Bulgarie, un ou deux jours avant Pâques, la coutume veut que les familles chrétiennes envoient une miche de pain et 10 à 15 oeufs teints en rouge à leurs amis turcs. Honorés par ces présents, ceux-ci remettent en général un peu de monnaie au messager qui vient porter ces oeufs.

Le lapin en chocolat

Cette tradition du lapin en chocolat vient d’une vieille tradition populaire qui dit qu’à Pâques, c’est au tour des lapins de couver les oeufs ! Drôle d’idée non ? En tout cas l’association lapin, Pâques et chocolat découle de cette très ancienne croyance populaire.

L' île de Pâques

En Polynésie, sur le continent océanien, il y a un petit bout de terre qu’on appelle Île de Pâques. Grande de 118 Km2, son véritable nom est Rapa Nui, et elle doit son surnom d’île de Pâques à sa découverte le jour de Pâques en 1722 par Roggeven. Cette île est constituée d’un énorme bloc de lave, culminant à 500 mètres par un cratère triangulaire, et est célèbre pour ses gigantesques statues inachevées.

La tradition des oeufs de Pâques

L’oeuf de Pâques est le symbole de l’éclosion d’une vie nouvelle et de la fertilité. Donner des oeufs en cadeau à Pâques ou pour célébrer l’arrivée du printemps, est une tradition installée depuis des centaines d’années.

Il y a environ 5000 ans, les Perses offraient déjà des oeufs de poules comme cadeaux porte-bonheur pour fêter le printemps ! C'est réellement à partir du XIIIe siècle que les premiers oeufs peints firent leur apparition en Europe. Ils s'échangeaient à l'occasion de la fin du Carême, symbolisant ainsi la fin des privations de l'hiver.

Aujourd'hui, les oeufs de Pâques sont en chocolat. Cette tradition est relativement récente. Les moulages en chocolat ont fait leur apparition durant la première moitié du XIXe siècle.



On peint et on décore les oeufs de Pâques aux quatre coins de la planète. La décoration des oeufs est, dans certains pays, considérée comme un art. Certaines personnes croient que les oeufs de Pâques ont des pouvoirs magiques. Enterrer les oeufs de Pâques peints à la main au pied d’une vigne la ferait pousser plus rapidement. D’autres pensent que si l’oeuf reste enterré pendant cent ans, le jaune deviendra un diamant ! Incroyable, non ?



Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

Stratégies de lecture

Mes chers/chères,


σας ξαναθυμίζω τις τεχνικές ανάγνωσης  που μου ζητήσατε:

le repérage

l’écrémage

le survol

l’approfondissement

la lecture de loisir

Διάφορες ιδέες-προτάσεις για μια "αυθεντική " ανάγνωση:

-Διαβάζει ο καθένας με διαφορετικό ύφος, παίζοντας κάποιο ρόλο (ως γέρος, γριά, μάγισσα, αυστηρός δάσκαλος, μικρό παιδί κλπ)

-σε διαφορετική ένταση (ψιθυριστά, δυνατά, σε ρυθμό υπαγόρευσης κλπ)

-Ο κάθε μαθητής διαλέγει ένα ποίημα ή ένα απόσπασμα από ένα κείμενο και το "αφιερώνει" σε κάποιο συμμαθητή  ή συμμαθήτρια.

-Διαβάζουν αγγελίες, τα ζώδια, το πρόγραμμα τηλεόρασης, (διαφορετικές σελίδες ο καθένας)προσπαθώντας να βρουν αυτό που θα ενδιέφερε κάποιον συμμαθητή και του το διαβάζουν φωναχτά.(υπενθυμίζω ότι το κάθε παιδί έχει κολλημένο επάνω του ένα post it με το επάγγελμά του, ή το ζώδιό του ή κάποιες προτιμήσεις κλπ)

-Διαβάζουν με τη σειρά, χωρίς καθυστέρηση (μια φράση ο καθένας)ένα γνωστό κείμενο από τις λέξεις του οποίου έχετε αφαιρέσει ένα γράμμα. Όποιος καθυστερήσει ή λαθέψει, χάνει.

-Χωρισμένοι σε δυο ομάδες διαβάζουν: η πρώτη ομάδα έχει ένα κείμενο λανθασμένο και η δεύτερη ομάδα κρατώντας το σωστό οφείλει να ακούσει προσεκτικά, να εντοπίσει τα λάθη και να τα διορθώσει άμεσα.

-Γράφουμε σε κόλλες χαρτιού λίστες με λέξεις σχετικές και μία λέξη άσχετη. (πχ.pain,lait,avion, fromage) . Δίνουμε την κόλλα σε κάποιον μαθητή (1 κάθε φορά). Αυτός διαβάζει μεγαλόφωνα και η υπόλοιπη τάξη πρέπει να ανακαλύψει αμέσως το intrus.

-Οι μαθητές έχουν μπροστά τους μια εικόνα(σκίτσο, φωτό) σχετική με το κείμενο που ακούν (από τον καθηγητή ή ένα μαθητή).Προσπαθούν να εντοπίσουν στο κείμενο που ακούν, λέξεις που εικονίζονται και τις κυκλώνουν.

-Επάνω από ένα κείμενο, περνούν μια κόλλα στην οποία έχουν ανοίξει ένα μικρό "παραθυράκι". Μετακινώντας την κόλλα, από αυτό το άνοιγμα διαβάζουν 10(μόνο) λέξεις σκόρπιες. Τις αντιγράφουν. Κλείνουν το βιβλίο και προσπαθούν να συμπεράνουν το νόημα του κειμένου. Όλοι κάνουν υποθέσεις (στα ελληνικά αν είναι αρχάριοι) και στο τέλος ανοίγουμε και διαβάζουμε το κείμενο να ανακαλύψουμε ποιες υποθέσεις επιβεβαιώθηκαν.


Όλες οι παραπάνω δραστηριότητες και πολλά άλλα που αναφέρθηκαν την Τετάρτη 13 Μαρτίου,  μετατρέπουν τη σχολική άσκηση σε παιχνίδι, δίνουν ένα άλλοθι για να διαβάσει κανείς και κυρίως μετατρέπουν τους μαθητές σε "auditeurs actifs".

Την Τετάρτη 17 Απριλίου θα έχουμε ακόμη μια "mercredi à la française".



Τρίτη 2 Απριλίου 2013

Poisson d'avril

Καλό μήνα σε όλες και όλους!

http://www.youtube.com/watch?v=mCQzXQ-NPY0

Σας περιμένω την Τετάρτη 17 Απριλίου στις 6 το απόγευμα στο Γαλλικό Ινστιτούτο για μια           
                 "mercredi à la française".
Το θέμα που εσείς ζητήσατε, θα είναι:
«Jeux de reflexion, Jeux d'intérieur, Jeux d'extérieur»